Walter Gropius

Walter Gropius

Walter Gropius begon in 1903 aan zijn architectuuropleiding in München en maakte deze af in Berlijn in 1907. Na zijn opleiding trad hij in dienst bij het architectuurbureau van Peter Behrens. Na 3 jaar hier werkzaam te zijn geweest ging Walter Gropius zelfstandig te werk als architect en industrieel ontwerper. Zijn eerste grote opdracht was de Fagus Factory in Anfeld in 1911, dit was de eerste fabriek waarvan de wanden vrijwel geheel van glas waren, een zeer vooruitstrevend bouwwerk.

In 1919, begin maart, volgde hij architect Bruno Taut op als voorzitter van Arbeitsrat fur Kunst in Berlijn. Dit was een breed-georiënteerde vereniging ter bevordering van samenwerking tussen kunstenaars met als doel de kunstenaars ervan bewust te maken dat hun maatschappelijke rol in de wederopbouw van het na de eerste wereldoorlogse Europa, door middel van congressen, tentoonstellingen en publicaties. Uiteindelijk ging deze raad ten einde in 1921, maar werd in 1928 weer succesvol opgepakt met al haar idealen inbegrepen.

Dankzij de machtovername door de nazi’s is Walter Gropius in 1934 uitgeweken naar het Verenigd Koninkrijk. Hier bleef hij maar kort, want in 1937 zette hij zijn reis voort naar de Verenigde Staten, waar hij hoogleraar werd aan de universiteit in Harvard. Hier werkte hij samen met de medearchitect Marcel Breuer die hij nog kende uit de Bauhaus-periode.